وقوع جنگهای جهانی اول و دوم و وارد آمدن خسارتهای بسیار و غیر قابل
جبران به بناها ، آثار و یادمانهایی که در میدانهای جنگ قرار گرفته بودند ، یغمای
آثار و اشیا با ارزش فرهنگی و تاریخی ، انتقال این اثار از سوی دولتهای فاتح به
پایتختهایشان و بسیاری اعمال و اتفاقات غیر قابل جبرانی که در جریان این گونه زد و
خوردهای مسلحانه اتفاق افتاد مجامع جهانی را وادار به اندیشیدن راهکاری برای
جلوگیری از وقوع اتفاقات مشابه در آینده نمود. در نتیجه سازمان یونسکو در سال 1954
و طی نشستی در لاهه هلند معاهده لاهه را برای جلوگیری از اثرات نامطلوب زد و
خوردهای مسلحانه بر آثار فرهنگی و هنری ملل تصویب و منتشر نمود.
هرچند که تصویب این گونه از معاهده ها میتواند
گام مهمی در فرهنگ سازی به حساب آید اما از این نکته نیز نباید غافل بود که در بحبوحه
زد و خوردهای نظامی و مسلحانه کدام شخص ، فرمانده و یا شخصیت سیاسی دل در گرو
حفاظت از آثار و ابنیه فرهنگی در میدان جنگ خواهد نهاد ؟!
این معاهده در سال 1954 میلادی مطابق با سال 1333
هجری شمسی ( در سالهای پس از جنگ جهانی
دوم ) توسط سازمان یونسکو به منظور حفظ
اموال فرهنگی ، بخصوص در شرایط برخورد مسلحانه در کنفرانس لاهه به تصویب رسید و پس
از آن در سال 1962 میلادی مطابق با 1341 هجری شمسی توصیه هایی برای حفاظت از
زیبایی و ویژگی های بناها و چشم اندازها ارایه شد.
"" 1- هدف : حفظ اموال فرهنگی در شرایط برخورد
مسلحانه ( جنگ)
2-
کاربری پیشنهادی : موزه ای در شرایط خاص
3-ئ
حوزه مداخله : شهر و روستا و چشم اندازهای پیرامونی و محوطه های طبیعی
4- شیوه اقدام : بهسازی و نوسازی
5-روش مداخله :
حفاظتی – تزیینی ""
مرمت شهری – سید محسن حبیبی- صفحه 135
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر